Léon Spilliaert was een slechte slaper. Hij ging dikwijls wandelen tijdens de nacht, op de dijk in Oostende, of in de straten van Brussel. Hij schilderde dan ook graag onpeilbare dijk- en zeegezichten bij nacht. Onwezenlijk en leeg, zoals de stranden er nu bij liggen zelfs in klaarlichte dag.

Léon Spilliaert (1881–1946) werd geboren in Oostende, maar verhuisde later naar Brussel en zou de rest van zijn leven tussen de twee steden wonen en werken. Auto-didact en fel bewonderaar van Nietsche is hij vooral bekend geworden door een reeks raadselachtige zelfportretten en door zijn sfeervolle nachtelijke scènes uit Oostende.

Een ietwat vergeten kunstenaar, maar recent door Luc Tuymans onder de internationale spotlights gebracht. In de Royal Academy of Arts te London loopt er een retrospective over Léon Spilliaert, van 23 februari tot 25 mei. Uiteraard ‘temporaily closed'’. Later op het jaar zou de tentoonstelling moeten verhuizen naar de Musée d’Orsay in Parijs. Ongeveer 80 werken worden tentoongesteld, van afbeeldingen van zijn geboortestad en de kust tot latere werken die de rust van het bos buiten Brussel vastleggen.

Co-curator is de Belgische Spilliaert specialiste Anne Adriaens-Pannier. Op 19 februari kwam ze op het vrt nieuws, bekijk hier het korte interview.

Of, voor Knack-abonnees, lees een heel mooi artikel in de Knack van 26 februari over deze tentoonstelling.

Meer informatie over deze tentoonstelling is te vinden op de website van de Royal Academy: 

https://www.royalacademy.org.uk/exhibition/leon-spilliaert

Je vindt er ook een link naar een virtuele rondleiding (video 22 minuten). 

Kort en krachtig is dit kort promotiefilmpje Meet insomniac artist Léon Spilliaert.